1. 1.
    0
    babaannem öldüğünde 10 yaşımdaydım
    ağlayamamıştım
    ağlamak isteyip ağlayamamıştım
    şimdi kimse yokken, kimse çekmiyorken zincirlerden,
    ağlamak rahat
    biz fakirlere hiç bir yerde rahat yok amk
    bize doktor yok, bize para yok, bize hayat yok.

    bizim gibileri doldurup trenlere yaksalar o zaman bizim için bir şey yapmış olurlar,
    bize bizim için uğraştıklarını anlatmış olurlar,

    dayım ölüyor amk
    elden bir şey gelmiyor
    olmuyor
    amk hayatının para huurları için zütümüzü yırtarken
    etrafımız için bu fedakarlığı yapamıyoruz
    dayım ölüyor amk..
    ···
   tümünü göster