bu da benim hikayem

#30

ela acayip hoş sohbet biriydi bunu söyleyebilirdim. aynı zamanda hayatımda deniz olmasa beraber olmayı isteyeceğim biriydi bunu da söleyebilirim. fakat hayatımda deniz vardı ve bu ihtimal aklımın köşesinden bile geçmiyordu. gün ağardığında biz hala sohbet ediyorduk ve sıkılmamıştık ama uykumuz gelmeye başlamıştı. ela naz'ın odasına gitti yatmak için bende oturma odasında uyudum. sabah ela ve naz'ın gürültüsüne uyandım. sabah dediğime de bakmayın amk, saat öğlen 2 falandı. bunlar kalkmış, kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyorlardı. kalkar kalkmaz hemen bir kahve sigara keyfi yaptıktan sonra kendime geldim. kızlarla kahvaltı yaptıktan sonra duş almak için eve gittim sonra da berabe bir şeyler yapmak için buluştuk. iki kişilik grubumuz üç kişi olmuştu amk, tekrar eski günlerdeki gibiydik ama bu sefer ela yerine ece vardı. tabi bu arada ben salak gibi o gün denize mail atmayı unutmuştum, kızlarla takıldıktan sonra gece geç saatte eve geldim mail kutumda denizden 3 tane mail vardı. merak etmişti kız benden ses çıkmayınca ona uzun uzun durumu anlatan bir mail attıktan sonra uyudum. uyandığımda denizin gelmesine bir gün vardı, 24 saat sonra havaalanı yüzyılın kavuşmasını görecekti beyler, çok özlemiştim denizi öyle böyle değil. naz ve sonradan katılmış olan ela sağolsun katlanılabilir biçimde geçmişti günler ama özlem yalnız kaldığım zamanlarda yakamı bırakmıyordu. sabah uyandığımda salondan sesler geliyordu, üstüme bir tshirt çekip salona geçtim ve nazın annemle derin bir sohbete daldığını gördüm. beni görür görmez hemen beni çekiştirmeye başladılar, olağan sigara kahve keyfimi yaptıktan sonra naz hadi dışarı çıkalım ela bizi sinemanın önünde bekliyor dedi. apar topar sinemanın önüne gittik, ela bizi bekliyordu nazın dediği gibi. beraber filme girdik, ben ortada ela ve naz birer yanımda oturuyorduk. film boyunca elada bir gariplik vardı beyler ve o gariplik benim zütümde patlamak üzereydi..