kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim

nefesini duyabileceğim kadar yakınken sen bana,
gözlerin gözlerime dokunacaktı neredeyse; ve dudaklarımız buluşsa kimse şaşırmayacaktı...
başımı döndürüyordu seni izlemek; öyle güzel hikayeler anlatıyordu ki yüzünün güzel kıvrımları, öyle güzel öykülerden bahsediyordu ki sadece senin pırıltılı yüzüne özel mimiklerin...
evet diye geçirdim aklımdan yanından ayrılırken, “evet, işte o... ”
işıl ışıl gözlerin kal derken bir yandan,
çoktan almıştın beni,
nicedir saklandığım gizli dünyamdan...
sen yatağında uykunun en güzel yerindesin ben sana bu satırları yazarken...
belki de ben varım rüyanda, kimbilir...
nefesini duyuyorum desem sana,
gözlerini atamadım aklımdan,
dudakların çıkardı özlemlerimi en saklımdan...
sahi,
aşkın tarifini sormuşlardı bir zamanlar,
sonunda buldum galiba...