hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

Gece bir uyur bi uyanık geçti,
Saat başı kalkıp zavallı annemi de uyandırıp su istiyordum sürekli,
Ağzım dilim kuruyordu,
Çok garip rüyalar görüyordum yine,
Sabahı zor ettim.
6-7 gibi tam uyandım, beklemeye başladım,
Perişan olmuş annemi uyandırmıyorum ama dayanacak gücüm de yok,
Eve gidip hazırlanmam gerekiyor, bugün büyük gün,
Bekle, bekle, saat 8 oldu, ne bir gelen var ne de annemin uyanacağı,
Dürttüm uyandırdım,
-hadi anne, çıkmam lazım, bi seslen şu hemşireye,
Koridora gitti, kimse yok,
Telefon falan da koymamışlar, yok bizim odada,
Bi tak olsa, bağırarak falan haber verecez heralde!
-anne gözünü seveyim, şu hemşire odasını bul, yada ben ineyim
-yok yok sakın kalkma, ya acelen ne anlamıyorum ki..
Söylene söylene gitti..