angliaruskin chronicles day 1
http://fizy.com/#s/151dnf bu gece black sabbath
bu başlık altında yazmayı düşündüğüm bir çok konu vardı ama hepsi uçtu aklımdan, iyi bir başlangıç yapamadık aq ama yazıcam yinede, bundan sonra yanımda ufak bir not defteri taşıyacağım ki aklıma geldiğinde hemen not alabileyim. simultane yazdığım için tak gibi yazıyor olabilirim ama gibimde değil burası benim özgür alanım , istemeyen gibtirip gidebilir zaten uzun yazıyorum vaktinizi harcamayın.
bu gece saat 18.00 de gerçekleşen metroya binme teşebbüsü sırasında ki gözlemlerimi yazacağım. gayrettepede başlayan metro macerama iş yeri çıkışında denk geldim, salaklık bende aq, ne kalabalık ne kalabalık; hatunlar birbirinden taş, erkekler ise birbirinden sıfatsız yani özetle insan kaynakları tarafından özenle seçilmişler saygı duydum, çok havalı tipler ama teo reyizin dediği gibi güzel vücutlar boş suratlar. çok samimiyetsizler birbirlerine bakışları var düşmanca belliki birbirlerinin arkalarından kuyularını kazıyor kevaşeler. mezun olmak üzere olan bendenizde bu zütlerin arasında mı yer alacağım yakın gelecekte diye kendimi sorguladım. neyse bunlardan bi cacık olmaz zaten çünkü gördüğüm kadarıyla hepsi engelli, metroya inen engelli asansörünün önünde deli kuyruk vardı, koca dötlü ablalar biraz yürüyüp o dötü eritebileceğine o sıkışık zik kadar asansörü tercih ediyorlardı, türk hatununun koca dötlü olma sorunsalını başka bi gece tartışıcam notumu aldım. neyse metroya indiğimde bu sefer ayrı bir dert beni bekliyordu, jeton alma kuyruğu , ziktiğimin akbili kendi kendini yokettiğinden beridir o sıranın bol bol tadını alıyorum. bozuk paran yoksa zaten yarrayerring. 10 tl den fazla paran varsa yanında ki allahtan öğrenciyiz olmuyor gibtiğimin makinesi parayı tanımıyor. makineleşen hayatın ta aq , tamam sakinim. eskiden verirdin dayıya parayı bozardıda sana hemde daha hızlıydı makineden , millet kullanmayı beceremiyor zaten bekle babam bekle orda. neyse jetonu aldım girdim içeri. tren geldi en kalabalık haliyle, çinlilerin bi tren videosu var adamları trene sokmaya çalışıyorlar neredeyse aynı pozisyonda zar zor girdim içeri, mecidiyeköy durağına kadar sıkış tepiş ama orda boşalıyor en sevdiğim durak herkez gibtir olup gidiyor. asıl savaş taksim durağında inmeye çalışanlarla binmeye çalışanlar arasında yaşanıyor , tam bir meydan mücadelesi ama yapılı olmamın avantajını sonuna kadar kullanıyorum beni takip edenlere jestim olsun yolu iyi yarıyorum kafa omuz hiç bakmadan dalıyorum o kalabalığa arada cesaretli bir iki tip oha diyor ama bakışlarıma mazur kaldıklarında susuyor muallakler, öncelik çıkanlarındır giberun. uyanıklar yine engelli asansörü kuyruğunu doldurdular bundan sonra capleyip ifşa edicem muallaklerin hepsini.
özet : metro küçük olumsuzluklarına rağmen candır istanbulda ki en kaliteli ulaşımdır, allah kimseyi belediye otobüsüne düşürmesin