bu hikaye anlatılmaz ama anlatıcam

vapur iskeleye yanaşırken

Oturduğumuz kısım vapurun yan kısmıydı istanbullu olanlar bilir vapurun yaklaşmasına yakın herkes hücum eder ve çıkışta bi yoğunluk olur
-liv biraz bekliyelim insanlar insin en son biz ineriz (hala aklımda yüzde 10luk şaka olma ihtimali var vapurda kimse kalmayınca bizden başka bu ihtimali sıfıra indirmiş olucaktım salaklık işte hala şaka ihtimalini düşünüyorum çünkü böyle bişeyin olması çok zordu rüya gibi geçiyodu resmen)
-tamam dedi liv (tamam kelimesini bi insan bu kadar mı güzel kullanır. Bi kız birine güvendiğinde sana güveniyorum der ama liv o an tamam dediğinde bana deli gibi güvendiği hissine kapılmıştım)
-bugun akşama kadar beraberiz dimi dedim( bu soruyu sorarken yine tırstım hava kararmadan eve dönmem gerek diyecek diye)
-evet dedi(içim bi rahatladı onun o tatlı gülümsemesiyle )
-bakırköyde oturuyosun dimi dedim(kadıköye zütürmemin sebebi de ido ile bakırköye hemen geçicektik ulaşım problemi olmıcaktı)
-hayır bakırköyde oturmuyorum dedi (ben yine şoklarda kimbilir nerde oturuyodu ebesinin amında oturma ihtimali vardı)
-nerde oturuyosun dedim
-levent dedi
-bakırköyde napıyodun tek başına peki yaa dedim
-annemin bi arkadaşına gelmiştik(bi an çok şaşırdım böyle biri annesinin arkaşına geliolar tek başına sahile çıkıyo nasıl izin vermişti annesi)

Devamı geliyo panpalar muhabbetin