hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

-vay daylami, hoş geldin,
-hoşbulduk Yusuf amca,
Odada başbaşaydık, bahsedeceğim şey de “bey” yerine “amca” demeyi gerektiriyordu,
-nasıl geçti tatil, biraz erken döndürdük seni ama, şu dosyayı teslim edelim git hemen istiyosan bi daha,
-ya Yusuf amca bunu nasıl anlatacam onu düşünüyorum ama bulamadım bi türlü,
-hayrola, neyi?
-yusuf amca ben devam edemeyecem, yani çalışacak durumda değilim,
-söylemedim ama yüzünden belli, çok mu kötü bişey?
-filiz Yusuf amca, ayrıldık biz, kötü ayrıldık, fizyolojik ve pgibolojik olarak bitik durumdayım,
-yani hesaplamaları ben yaparsam kesin yanlış bişeyler çıkar, işten asla kaçmam biliyosun ama hem iyi değilim hem zararım dokunmasın,
-oktay layıkıyla yapar bu işi, yardıma ihtiyacı olduğu her zaman da arar sorar bana,
-siz neyi uygun görürseniz o yolu seçeyim amca, ücretsiz izin, ya da istifa?
-hadi bırak şimdi sen bu boş lafları, git şu kafanı zihnini güzel boşalt, filiz kızımın da al kalbini, biz düğün bekliyoruz oynayalım diye sen neden bahsediyosun. yarım maaşın yatacak döneceğin zamana kadar, hallet şu işi gel.
işte anlayış, işte insanlık budur, şu konuşmayı, o kendini bi tak sanan erhan’a dinletmek isterdim,
Neyse,
Elini öptüm çıktım odasından,
Aşağı inerken telefonumu çıkardım cebimden,
3 cevapsız çağrı, 1 mesaj..