bu hikaye anlatılmaz ama anlatıcam

vapura doğru yol alıyoruz

ama o hala neyere gittiğimizi bilmiyo
iskeleye doğru giderken liv birden yanımdan ayrıldı hiç bişe söylemeden
baktım arkasından nereye gidiyo diye simitçiye yöneldiğini (içimdem simitçiye gitmiyodur abi dedim ihtimal yok ne alaka nerden bilcek vapurda simit ayranı dedim)
bi baktım simitçiye gitti bende arada 5 metre mesafede bekledim oldugum yerde
elinde 2 tane simit 2 tane su ile geldi

-vapurda simit olayını biliyosun demek dedim (hiç bi tak anlamadı tabi anlamsız baktı ben mal gibi kaldım, konuştukça ben açılıyodum 40 yıllık arkadasımmış gibi davrandım işte)(halbuki vapura biniceğimizi bile bilmiyodu ben onu 40 yıllık arkadaşım zannettiğim için bi an vapura binceğimizi anladıgını düşündüm çünkü karaköyde vapura binilir)
-sonra anlamadıgnı anlayınca
-vapurda insanlar simit yer ayran içer istanbuldaki insanların alışkanlıgı gibidir dedim
O da
-ben simiti çok severim suyu da simiti yedikten sonra susadıgım için aldım dedi(o tatlı sevimli bozuk türkçesiyle)
-hımm dedim vapura hiç bindin mi dedim hayır dedi
-hadi o zaman dedim

jetonları aldık ve vapura bindik