1. 1.
    0
    deprem günü partinin gençlik kollarını arsuzda toplamıştık yaz kampı için. gökmeydan köyünde. sazlar çalınıyor, halaylar çekiliyor, kimi gruplar denize giriyor, güneşleniyordu. akşamki şiir etkinliği için hazırlanan şair dostlarımızın yanındaydım. provaları dinliyordum.

    hemen ertesi günü komple yazlık sitelerden oluşan ve mevsim itibarı ile full dolu olan arsuzdan bir kamyon yardım malzemesi tedarik edip bizzat kendim zütürdüm deprem bölgesine.

    gel gör ki yollar henüz kamyonu afet bölgesine geçirebileceğimiz hale getirilmemişti, polis barikatları deprem nedeniyle anası skilen yolları kesmiş gelen araçlara istanbul istikametini gösteriyordu.

    birkaç günlük gecikmeyle de olsa battaniye, çocuk bezi, kuru gıda - bakliyat vesaireden oluşan yardımları toplama merkezine ulaştırmayı başarabildik.

    24 yaşındaydım ve hayatımın en kötü günlerinden biriydi. daha birkaç sene evvel kendi memleketim daha ufak bir depremle sarsılmış, hepimizin pgibolojisi yannan gibi olmuştu...

    24 yaşındaydım ve o günü lanetledim. allah bir daha göstermesin, yaşatmasın bu büyüklükte faciaları.
    ···
   tümünü göster