17 ağustos 1999 insanlığa lanet

bugün günlerden 17 ağustos 2011.

bundan 12 yıl önce yaşadıklarımın her sene olduğu gibi bugün de acısını çekiyorum. hayatta yaptığım tüm hataları 1 güne sığdıran, bugüne sığdıran tanrıya ve onun bütün kullarına bir haykırış bugün. bugün öyle bir gün ki gökyüzüne baktığım da hala o mavi ışığı ve taşların betonların arasından, bir yandan tozu, dumanı yutarak, diğer yandan onca insanın haykırışları çınlayarak beynimiz de ve hiç olmadığı kadar vurgulanan seslerin arasında göz yaşları içinde bir insanın başına yıkılan bu tüm dünyayı her 17 ağustos günü olduğu gibi o mavi gökyüzünü görüp, tüm insanlığı lanet ediyorum.

bugünü her sene yaşayan binlerce insanı düşünün. o aşk acıları ve o boş ve bir o kadar saçma dertleriniz yüzünden tanrıya isyan ettiğiniz için sizden nefret ediyorum. sizi kınıyorum ! düşünün. bu kadar duyarsız bir insan evladı olamaz. kısacası hayvanlara ellerinden geldiği kadar yardım yapan ve bu insanları unutan bütün insanlığa lanet ediyorum. sizlerin başına yıkıldığın da o koca duvarlar, duyduğunuz da insan çığlıklarını, o mavi ışığı gördüğünüz de anlayacaksınız beyler. hiç kimse hiç kimsenin hiç bir şeyine muhtaç değil. ama biz sizin her şeyinize muhtaçtık. bir damla suyunuza, bir lokma ekmeğinize muhtaçtık !

o gün olduğu gibi her 17 ağustos günü başıma yıkılır bütün dünya. bir daha ölür sevdiklerim. ama kahretmiyorum kendimi. maffetmiyorum. Sonuna kadar bütün hepinizle savaşıyorum. bu insanlar için hiçbir şey yapmamış bütün yaratıklarla savaşıyorum. bütün insanlığa lanet ediyorum !

hepimizin yapması gereken bu dostunuz gibi o günü kendisi de yaşamış kabul edip o insanlarla aynı hisleri yücelterek onlar için ufacık bir şey yapmasını rica ediyor, saygılarımı sunuyorum.

edit : ayrıca bugün giden 8 yolcumuzu da unutmuyorum. Siz rahat uyuyun şehit kardeşlerim.