tamamen gerçek cinli hikaye anlatıyorum

piskopat oldum baba o gün. köpek bakıyo paranoya oluyorum. dedem konuşuyo kıllanıyorum içine bir şey girmiş mi diye. devamlı dua okuyorum ama bu tip zamanlarda (hele o yaşlarda dua da ayrı bi korkutuyo insanı) mesela o gün ezan sesini her duyduğumda tüylerim diken diken oldu. hele o yeniden uyuyamadığım gecenin sabahında duyduğum sabah ezanı... ben hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum... titreme nöbetine girdim sabahın köründe... cama çıkıp uyansanıza dıbına kodumun çocukları diye avazım çıktığı gibi bağırmak istedim...

bu tip zamanlarda yeryüzünün ne kadar sesli bir yer olduğunu anlarsınız. hiç susmaz bi yerleri oynar amk. devamlı bi yerlerlerini çıtlatır... bi koltuktan ses gelir. bi su borusundan. üst katta biri o saatte yürür. üst kat olmasa bile yürür dıbına koyduumun çocuğu.

size sadece şunu söyleyebilirim...

şu an o seslerin bazılarını ayırt edebilen biriyim...