21 yüzyılın arifesinde ani bir manifesto

nasıl bir kısırdöngünün içinde olduğumuzu anlatamam beyler.

dev bir fabrika burası. canavar makinelerle dolu. o makineleri sürekli gürültülü bir şekilde çalıştırmak için gereken hammadde deposunda her zaman var. o makinelerde şekillenen hammaddeyi nihayetinde müşterisine ulaştıracak lojistik her zaman var. bütün bunlar için gereken finans patronun cebinde yoksa müşteride, onda yoksa onun müşterisinde ve en nihayetinde bu mala gerçekten ihtiyacı olacak adamın cebinde her zaman var.

çalışan işçinin bir eli makineye sıkıştığı zaman, onun babası ben bu çocuğu bu haliyle ne yapayım diye ağladığı zaman, annesi oğlunun şişman nişanlısına sağ elinin bilekten itibaren bir daha onarılamayacak şekilde parçalandığını nasıl anlatacağını düşündüğü zaman, vesselam 24 yaşındaki bu pırlantanın karbon karasından iyice kirlenmiş göz çevreleri göz bebeklerinin parıltısını artık yüzümüze vurmadığı zaman ne yapılabileceğini bilen kimse yok...

aylık 650 lira karşılığında sana ellerinden birini feda etmeye her zaman hazır yüzlerce adam var. bu fedakarlığın maliyetini hesaplayabilecek bir kurum yok.

hayvanlar gibi çalıştırılarak, ailelerinden aylarca uzak bırakılarak, bırakın bir şişe birayı, bir yudum suya hasret saatler geçirmeleri görmezden gelinerek o işçi sırtlardan trilyonlar kazanacak huur çocukları her zaman var. ama aynı adamların bayramdan bayrama da olsa cebine fazladan 100 lira sıkıştırmayı akıl edecek bir tek allahın kulu yok.

ben ise bir köprüyüm. o işçileri o patronlar için bulan, sınavlar yapan, eğitimlerini veren, onları puanlayarak katagorize eden ve sonucunda hangi makinede can vereceğini belirleyen adamım. işim bu...

hangimiz gerçek huur çocuğu karar vermek zor beyler. patron mu yoksa ben mi ? ben mi yoksa bile bile ailesinin aylık iaşesi için canını ortaya koyarak çalışmayı kabullenen şu zavallılar mı ?

herşey bir kenara, ortada bir dava varsa eğer bu davanın kimin açısından haklılık arz ettiğine karar verebilecek kurumlar mı yoksa..?

çok şey bilmiyorum ama bir şeyi iyi biliyorum; kaostan geldik bir başka kaosa doğru gidiyoruz.

hiç kimse hiç bir skim bilmiyor..