zombi günlükleri şok böylesi yok

7.bölüm=araba kullanmayı bilsem koşarmıydım?
koşuyordum durmadan yorulmadan önüme bakmadan koşuyordum. önüme bakmama gerek yoktu zaten her yer kapkaranlıktı ve bir ses geldi nefes alma sesi ve hemen önümde yerden geliyordu yaklaştım ykmdeyken yürüttüğüm el fenerini açtım ama öncesindeparfüm sıkıldım zombide olsa ter kokmıyak dedim ve artık ter kokmuyordum 1-2 fıstan sonra. karşımda güzel bir kız vardı ve uyuyodu bileği morarmıştı herhalde bu karanlıkta bileğini burkmuştu. kız 14-15 yaşlarında bir çocuktu ailesinden ayrılmış yaralanmış koşarkende ayağını burkmuştu uyuyordu ve bende onun yanında mola vereyim dedim yorulmuştum onca saat koşudan beri tam yattım ki aklıma öldürdüğüm zombinin ıonun ailesinden olduğunu anlamıştım kafamı spor çantama yasladım ve artık rahat bir uyku zamanıydı...
uyandığımda kafamda bir silah şah damarımda hançer vardı. yavaşça doğruldum küçük kız bana ters bakıyordu günaydın kahvaltı yapalımmı dedim ve o küçük camlardan sızan hafif güneş ışığında kahvaltımızı yaptık ve birbirimize kahvaltıda hikayelerimizi anlattık kahvaltıdan sonra ona onu ölümüne koruyacağıma söz verdikten sonra yola koyulduk. yolda bana neden koşuyoruz diye sordu belli ki koşmayı sevmiyordu. sence araba kullanmayı bilsem koşarmıydım?...