zombi günlükleri şok böylesi yok

2.bölüm=prensip...
ara sokaklarda amele gibi koşup dururken bir dönemeci aldım ve karşıma bir zombi çıktı bu zombi çok şık giyimliydi büyük ihtimal zengindi ama zombiyseniz para bi halta yaramaz. bana doğru yaklaştı geldi geldi geldi ve boşluk bölgeme parmak attı tabi bende refleks ya anan diye bağardım o sırada. korkmana gerek yok dedi ben zombi olabilirim ama vejeteryanım prensip meselesi diyerek devam etti. koduğumun bahçıvanı zombi olmuş geldi ısırdı zombi oldum dedi sonra ben aşçıyı aşçı şöförü şöför kaynanamı kaynanamda ebemi ısırdı sonra hepimiz ebemi ısırdık öyle devam etti diye anlatırken daldı gitti. ben o dalgınlıktan yararlanıp koşup kaçtım. kaçarkende prensibini zikim liselee zombee diyerek bağardım.ve karşımda sonunda bizim ev vardı...
apartman kapısııın önünde sap gibi anahtar arıyordum millet dışarda yem olurken arkamda kol bacak kan gölü doluyken ben durmuş anahtar arıyordum beynim kısa devre yapmıştı.ve buldum anahtarı sonunda apartmana girdiğimde her taraf kandı hemen asansöre bindim 4.kata bizim eve geldim içeri girdiğimde köpeğim annem ablam babam ve bütün büyüklerim kanlar içinde yerde yatıyordu ve ortalarında bir zombi vardı okadar korkmuş heycanlanmış ve üzülmüştümki zombiyi düşünmüyordum bile...