beyler son 4 yılımı anlatıyorum gelin

evet beyler inanamamıştım. arkadaşım oç hırsızın önde gideniymiş. her ne kadar mesafe koymaya karar verdiysem de emre bana daha çok yakınlaşıyordu. beni artık en yakın arkadaşı görmeye başlamıştı. ama ben öyle görmüyodum. feyyaz ve kamer tek kardeşlerimdi.
okulun son günü artık sömestr a giricez. yurttan çıkan kararla hırsızların bulunması için 2 gün daha burdasınız öyle gideceksiniz kararı çıkmıştı. bizim koğuş isyandaydı artık. hocaların odasına gittik ben ve eyüp önderliğinde. aramızda geçen muhabbet ve sonrasında yaşanan facia şu ;
eyüp: s.a. hocam müsait misiniz?
kenan: a.s oğlum buyur?
eyüp: hocam bakın biz birşey yapmadık niye yollamıyosunuz eve biz memlekete erzuruma gidicez yarın lütfen bırakın bilet bile aldılar benim için
kenan: beni ilgilendirmez oğlum almasaydın bilet.
ben: hocam yaptığınız çok ayıp ama hırsız çalıyo suçunu biz çekiyoruz adalete bak ya.
kenan: xx terbiyeli ol ve 2 gün burdasınız o kadar!!
ben: nah dururum 2 gün burda
eyüp: aynen bende
arkadaşlar: aynen amk ya
kenan: bakın gençler atılırsınız yurttan kurallara uyun.
ben: ee yeter lan giberim kuralınızı bizi tarikatçı yapcaksınız biz okumaya gelmişiz uzaklardan siz bize ne diyosunuz ben gidiyorum gibimde bile olmaz.
ismail abi: xx düzgün konuş lan büyüğünle.
ben: ya ismail abi gibtir git allah aşkına ya bari sen yapma.

ardından bir tokat geldi ismail abiden. benim arkadaşlarım evet benim o ağzı laf yapan arkadaşlarım birden r ye bağlamıştı. ama biri hariç:..kamer!!

kamer yeter lan deyip ismail abinin üstüne atladı ben de kenanın üstüne atladım yumrukluyoruz diğer çocuklar ayırdılar falan ve sonucunda 2 gün beklemekten kurtulduk. çünkü yurttan atılmıştık.