toprağın kokusu beni etkilemiyor artık

#2
okula gitmemem arkadaşlarımı endişelendirmişti ilk gerçek arkadaşlarımı orda tanıdım
gelenler olmuştu ziyarete
babamsa hergün kötüleşmeye devam ediyordu
uzun süre geçmeden lise1 in 6. ayında babam kanserden vefat etti

babama aramız belki iyi değildi belki iyi birisi değildi
ama bir babamın olmadığını bilmek hele 15 yaşındaysam çok zordu anlatamam arkadaşlar bu acıyı
babamla oturup erkek erkeğe muhabbet edemeden terketmişti beni annemi gururunu
toprağa verirken babamı ağlayamadım gözümden yaş akmıyordu fakat kalbim sırılsıklam olmuştu
kuzenlerimin babaları vardı arkadaşlarımın babaları vardı
büyüdüklerinde arkalarında durucak kız istemeye gittiklerinde söze girecek bir babaları vardı
benim babam ebedi uykuya dalmıştı
belki cennete hemen giremezdi
içkisini sigarasını kumarını ekgib etmezdi bir dönemler
ama cennete sonunda gireceğinden emindim
çünkü o benim babamdı
benim babam..