ibretlik hayat hikayem toplanın

akşam eve giderken zütürmek için çiçek aldım evlerinin yolunu tuttum apartmana girerken üstüme başıma saçlara falan çeki düzen verip içeri girdim. aslında ilk günden daha heyecanlıydım hatta bu heyecanla eve çıkana kadar olan merdiven sayısını bile saymıştım aşk insana neler yaptırıyodu amk. kapıyı çaldım kapıyı mervenin annesi açtı içeri buyur etti merve odasından çıktı gelip sarıldı annesinin önünde biraz utandım çiçekleri verdim teşekkür ederim diye mutfağa gitti. bende içeri geçtim babası koltukta oturmuş gel bakalım boşluk dedi geçip oturdum. bana doğru hafif doğrulup:

:ne yaptınız şu mesaj işini

-efendim ben o konu için sizden çok özür dilerim

:özür dilenicek bişey yok evladım sen doğru olanı yaptın eğer bu konuyu direk merveye söyleseydin aranızda yanlış anlaşılmalar olabilirdi

aslında doğru diyodu.ben konuyu direk merveye söyleseydim merve saçma bi cevap vericekti bende kalbini kırıcaktım.

-merveye söyleyemediğim için size başvurdum

:en iyisini yaptın oğlum böyle bi sorunun olursa gelip bana anlatabilirsin

-sağolun efendim diyerek konuşmayı kapattım.

annesi sofra hazır diyince kalkıp yemeğe geçtik. baya zengin bi menü vardı karşımda hangisinden alsam diye düşünürken merve tabağımı alıp kafasına göre yemek koydu. sonra bana dönüp:

:bunların hepsi biticek cezalısın!

-peki hanımefendi