hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

-kahve yapayım mı size
hasan'la bi kaç gün sonra 10. evlilik yıldönümlerini kutlayacaklardı sanki,
sıla öyle bir "evin hanımı" modundaydı,
yapma dıbına koyayım kahve mahve,
saate baksana!
formaliteden oturduk işte salona,
olayı uzatmak zorunda mısın,
işimiz gücümüz var!
rahatsınız tabi siz dıbına koyayım,
birazdan tadına varacağınız şeylerin biliyonuz tadını,
bilen var bilmeyen var!
bekledik ve içtik tabii ki gibe gibe sıla nın gibindirik kahvesini,
bu kadar mı kötü olur lan bi kahve!
sonra hasan ın gereksiz gece değerlendirmesi başladı,
lan hasan, lan hasan!
dıbına koyayım kritik yapacak zaman mı kalmadı!
ben bu kadar anlayışsız bi çift görmedim,
allahtan simge vardı, ben yoksa bu çiftin önüne geçmeye cesaret edemeyecektim:
-ya sizin uykunuz gelmedi mi
-aa yatacak mısınız!
yok dıbına koyayım ya, güneşin doğuşunu izlicez!
-e yatalım tabi artık, benim uykum geldi valla,
yürü be simge, seviyorum seni!
ayaklandık,
kendi odasına kadar eşlik etti bize hasan,
-bu gece burası sizin odanız
lan bu yatak tek kişilik!
seçme şansımız yok,
-eyvallah adamım iyi geceler, deyip kapattım kapıyı..