ibretlik hayat hikayem toplanın

giblenmeyerek devam ediyorum.

yürürken bi yandan da düşünüyodum bu yaptıkları sevginin göstergesi değilde neydi ? buluşucağımız yere 10 dakika önce gidip beklemeye başladım.5 dakika sonra karşıdan adeta bi afet geliyodu öylece bakakaldım. üstüne bi tişört altına eşofman giymişti ama dikkat ettiğimde hafif makyaj yapmış olduğunu gördüğümde ne diyeceğimi bilemedim. aptal aptal baktığımı görmüş olucak ki gülerek :noldu ? dedi. biraz titrek bi sesle makyaj mı yaptın dedim. canım yapmak istedi bende biraz yaptım diyerek yanıtladı.az bi makyaj yapmıştı ama gayet güzel olmuştu. benim yürüyemicek olduğumu anladı galiba:

:nerde içiyoruz ?

-'ben buraları bilmem' diyerek patron oymuş gibi davrandım. aslında çocukluğum burda geçtiği için bilmediğim yer yoktu.

:şu parka oturalım o zaman ?

-'olur' içimden vay amk kendi evine yakın yeri seçti boşluk 15 dk yürücek diye geçirsem de oturup onunla içeceğim için o yol hiç bişeydi.

tam tekelden bayiiden içeri giricekti dur senin yaşın küçük diyerek dışarda beklemesini söyledim.5 bira alıp içeceğimiz yere doğru yürümeye başladık. yürürken sürekli sorular sorup duruyodu.o sorulardan birisine yanıt vermek bi hayli zordu.