amına kodumun terörüstü

‘‘ne yapıyorsun o ütüyle?’’ diye sordu.

‘‘hiç,’’ dedim, bıraktım ütüyü. birden, ‘‘bana doğruyu söyle,’’ dedim. ‘‘terörist misin?’’

güldü yine.

‘‘gülmeyi bırak, bir sefer de adam gibi cevap ver, iki dakika delikanlı ol, rengini belli et. teröristsen teröristim kardeşim de.’’

‘‘değilim.’’

‘‘kürt arkadaşların var ama.’’

‘‘evet var, ne olacak?’’

‘‘şerefsiz,’’ dedim.

ayağa kalktı, ‘‘ne diyorsun lan sen!’’

yakasına yapıştım.

‘‘benim ağbim sizin yüzünüzden öldü lan,’’ dedim. ‘‘siz öldürdünüz onu!’’

‘‘ben kimseyi öldürmedim.’’

‘‘ağbim senin yaşındayken öldü. bir ay vardı terhisine. cenazesini bile göstermediler, paramparça olmuş.’’

‘‘bilmiyordum nurettin. çok üzüldüm.’’

sustuk on dakika.

‘‘sen kimden yanasın,’’ dedim.

‘‘ben barıştan yanayım.’’