21 yüzyılın arifesinde ani bir manifesto

* Endüstriyel toplumda özgürlüğün kısıtlanması kaçınılmazdır *

Çağdaş insanın eli kolu bir kurallar ve düzenlemeler ağıyla

bağlanmıştır. Kaderi, kararlarını etkileyemeyeceği kadar uzak kişilerin

eylemlerine bağlıdır. Bu durum teknolojik açıdan ilerlemiş toplumlarda gerekli

ve kaçınılmazdır. Sistem işleyebilmek için insan davranışlarını sıkı sıkıya

düzenlemek zorundadır.



Sistem insanları davranış kalıplarına çok uzak biçimde davranmaya

zorlamaktadır. Örneğin, sistemin bilim adamlarına, matematikçilere,

mühendislere ihtiyacı vardır. Onlarsız işleyemez. Bu yüzden çocuklara bu

alanlarda yükselmeleri için ağır baskılar uygulanıyor.



Teknolojik toplum küçük, bağımsız parçalara bölünemez; çünkü üretim

çok sayıda insanın işbirliğine dayanır. Bir karar, diyelim ki, 1 milyon kişiyi

etkiliyorsa, her bir kişinin bu kararda 1 milyonda 1 kadar payı vardır.

Pratikte ise, kararları, kamu görevlileri, şirket yöneticileri veya teknik

uzmanlar verir. Bireyler hayatlarını etkileyen kararlara müdahale etmekten

acizdir ve bunu teknoloji toplumunda çözmenin bir yolu yoktur.



Sistem insani ihtiyaçları doyurmak için varolmaz, varolamaz. Aksine,

sistemin ihtiyaçlarına uymak üzere düzenlenmesi gereken insan davranışıdır.

Bunun sistemi yönetiyormuş gibi gözüken ideolojiyle hiçbir ilgisi yoktur. Bu

teknolojinin suçudur çünkü sistem, ideoloji tarafından değil, teknik

gereklilikler tarafından yönlendirilir. Sistem, elbette birçok ihtiyacı

karşılıyor ancak genelde, bunu yapmak sistemin yararına olduğu sürece yapıyor.

Örneğin sistem insanlara gıda sağlıyor, çünkü herkes açlıktan ölseydi sistem

işlemezdi. Asıl önemli olan insanın ihtiyaçları değil, sistemin

ihtiyaçlarıdır.