21 yüzyılın arifesinde ani bir manifesto

* Modern solculuğun pgibolojisi *

Aşağı yukarı herkes çok sorunlu bir toplumda yaşadığımızı kabul

edecektir. Dünyamızın içinde bulunduğu çılgınlığın en yaygın göstergesi

solculuk olduğu için, solculuğun pgibolojisi üzerine bir tartışma, günümüz

toplumunun sorunları arasında genel bir tartışmaya giriş görevi yapabilir.

Peki ama solculuk nedir? 20. yüzyılın ilk yarısında solculuk pratikte

sosyalizmle özdeşleştirilebilirdi. Bugün ise bu hareket parçalanmıştır ve kime

tam anlamıyla solcu denilebileceği açık değildir. Biz, solcu dediğimizde,

temelde sosyalistleri, kollektivistleri, "politik açıdan dürüst" tipleri,

feministleri, gay ve özürlü hakları savunucularını, hayvan hakları

eylemcilerini ve benzerlerini düşünüyoruz. Ancak bu hareketlerin herhangi

biriyle ilgisi olan herkes solcu değildir.

Çağdaş solculuğun temelinde yatan iki eğilime "aşağılık duygusu" ve

"aşırı toplumsallaşma" adını veriyoruz. Aşağılık duygusu, çağdaş solculuğun

bütününde görülen bir özellikse de, aşırı toplumsallaşma çağdaş solculuğun

yalnızca belirli bir kesiminde görülen bir özelliktir; ancak bu kesim oldukça

etkilidir.

Aşağılık duygusundan kastımız yalnızca katı anlamda aşağılık duygusu

değil, buna ilişkin özelliklerin bütün bir yelpazesidir: Kendine az değer

verme, güçsüzlük duyguları, depresif eğilimler, yenilmişlik, suçluluk,

kendinden nefret etme, v.b. Bizce çağdaş solcular böyle duygulara

meyillidirler ve bu duygular çağdaş solun yönünü belirlemede etkilidir.

insanların çoğu öenmli oranda uygunsuz davranışlarda bulunur. Yalan

söylerler, önemsiz hırsızlıklar yaparlar, trafik kurallarını çiğnerler,

işlerini asarlar, birbirlerinden nefret ederler ya da başka birini geçmek için

sinsi hileler yaparlar. Aşırı toplumsallaşmış birinsan ise bunları yapamaz; ya

da yapsa bile kendi içinde bir utanç ve öznefret duygusu geliştirir. Genel

ahlaka uygun olmayan duygu ve düşünceleri suçluluk duymadan yaşayamaz, "temiz"

olmayan fikirleri düşünemez. Toplumsallaşma sadece bir ahlak meselesi

değildir; ahlak başlığı altında toplanamayacak pek çok davranış normuna da

uymak üzere sosyalleşiriz. Aşırı toplumsallaşan insan topluma pgibolojik bir

tasmayla bağlanır. Aşırı toplumsallaşma insanlığın, bireye yaptığı en büyük

zulümdür.

Çağdaş solun önemli ve etkili bir bölümü bu dertten muzdariptir. Aşırı

toplumsallaşmış tipte bir solcu, isyan ederek pgibolojik tasmasını çıkarmaya

ve bağımsızlığını ilan etmeye çalışır. Ama bu kadar güçlü değildir. Tam

tersine, sol, kabul edilmiş ahlaki bir prensibi alarak kendisininmiş gibi

benimser ve sonra da toplumu bu prensibe uymamakla suçlar. Irklar arası

eşitlik, cinslerin eşitliği, fakirlere yardım etmek, savaşa karşı barış, genel

olarak şiddet karşıtlığı, ifade özgürlüğü, hayvanlara iyi davranmak..

Solcuların problemleri, toplumumuzun bir bütün olarak sahip olduğu

problemleri de gösterir. Kendine az değer verme, depresif eğilimler ve

yenilmişlik duygusu yalnızca solla sınırlı değil. Toplumda da oldukça yaygın.

Ve bugünün toplumu da, bizi, önceki bütün toplumlardan daha

toplumsallaştırmaya çalışıyor. Nasıl yiyeceğimizi, nasıl spor yapacağımızı,

nasıl sevişeceğimizi, çocuklarımızı nasıl yetiştireceğimizi bile uzmanlardan

öğrenir hale geldik.