allahın inancına dair edebi bir yaklaşım

gereksiz bir yaklaşım olmuş panpa kusura bakma ama seviye buna müsait değil.

farklı bir açıdan bakalım

şu anda ben, noksan bir varlık olduğumu biliyorum. noksan olmama rağmen
zihnimde bir varlık fikri var.
düşünüyorum, benim varlığımın sebebi (illeti) nedir?
nefsimi, kendi vücudumun illeti ve mucidi olarak tasavvur etmeme imkân
göremiyorum. çünkü bende, kendimi yaratma kudreti olsaydı, şüphe yok ki
kendimi böyle noksan olarak değil, bütün sıfatlara denk olarak
yaratırdım. evet bende bu kudret olsaydı, bütün herşeyi kendime vereceğim
muhakkaktı. zira var olmaya yeten kudret, canlı cansız herşeyi kendine vermeye
gücü yeter. fakat benim buna gücüm yetmez. o halde ben, vücudumun mucidi
değilim.
kâinattaki diğer varlıklar da aynı sebeple, benim ve kendi varlıklarının
mucidi olamazlar. çünkü onlar, nefislerinin yaratıcısı olsalardı,
kendilerini bütün varlıklara hükmeden olarak yaratırlardı. o halde, mutlak
güc sahibi olmayan bütün varlıklar benim mucidim olamazlar. annem, babam
ise, bedenimin vücuda gelişme bir vesileden başka birşey değildirler.
öyle ise, beni yaratan kudret, ancak, mutlak sonsuz güç sahibi bir varlıktır.
bu varlık da, en az bende olanların mevcut olması şarttır. zira mâlûlda olan
her güzelliğin, onun illetinde de bulunması mecburidir. o halde beni yaratan o
kâmil varlık da, en az benim gibi mevcuttur. işte o mevcut, mutlak kemâl
sahibi olan biri vardır. ona ben allah diyorum.