1. 176.
    0
    beyler 2008 senesi hayatımın en zor yılıydı. insan dediğim huur çocukları çok çektirdiler bana, elimde olmayan bazı olaylar da oldu, bana değer verdiğine inandığım tek kişiyi kaybettim. ordan sonra film koptu. yani açıkçası çok büyük pgibolojik sorunlarım var. neyse, bu seneden sonra tam anlamıyla paranoyak, doğru düzgün arkadaş çevresi olmayan bi asosyal oldum. tabi sırtımdan bıçaklayanların haddi hesabı yok. bu sene belli nedenlerden dolayı ortam değiştirdim. 2 tane kız (yanlış anlamayın çok yakın arkadaş) arkadaş edindim. dediğim gibi pgibolojik sorunlarım var, çok ayrıntıya takılırım, herşeyi kafama takar alınırım vs. amam bu ikisi beni gerçekten değerli hissettirdi bana, ilk kez birileri için bir anlam ifade ettiğimin farkına vardım. ama bazen de öyle davranışları oluyor ki, bir daha yüzlerine bakasım gelmiyor. onlardan başka hiç yakın arkadaşım yok. bir örnek vereyim, ne zaman ben bi yerlere gidelim desem hep sorunları, işleri (!) çıkıyor. bu bazen öyle zoruma gidiyor ki bazen. daha tonlarcası var böyle.

    biraz yardımcı olun beyler, kafayı yemek üzereyim.

    edit: kelime hataları.
    ···
   tümünü göster