kaybettiklerim ibretlik hikaye

zaman çok yavaş geçiyordu, çok bir şey yapmamamın etkisi de vardı tabi ama yine de geçiyordu. nicci’nin gitmesine 1 hafta kalmıştı. mesafeli olduğumu hisseden nicci daha da üstüme gelmeye başlamıştı. hatta olayın dozunu da kaçırmıştı, sürekli konuşmaların arasına benden ne akdar hoşlandığını falan sokuyordu, benim de hoşuma gitmiyor değildi elbet. daha cesur şeyler giymeye başlamıştı. daha çekici de görünüyordu bu süre zarfında. bu sıralarda bir gün yanıma gelip haftaya gideceğim için evde bir parti veriyorum gelmek ister misin dedi. mesafeli davranıyor olmama rağmen gitmek istedim, sonuçta kız gidiyordu, kafam da bir nevi rahatlayacaktı. çünkü bu gidişle iyice tak olacaktı bşeyler. kimlerin geleceğini sordum, tanıdığım tiplerden bir kaçını saydı. kabul ettim. ama filiz’e de abime de oraya gideceğimi söyleyecek değildim. bir kaç arkadaşımla bira içmeye söz verdiğimi söyledim. arada sırada yaptığım için ikisi de yadırgamadı.