bugün bir kez daha müslüman oldum beyler

sınıf dediğin şey hiç kaybolmayacak. peki, kötülük te hep varolacak çünkü kıyamet kopmadan şeytan cezalandırılmaycak o zaman ne için iyilik adına uğraşıyosun? senin bu mantığınla cevap "tatlı kıçım cehennemde cızırdamasın diye iyilik yapıyorum"a gider. nerde kaldı senin fedakarlığındaki samimiyet o zaman? ne kadar iyi olursan ol, hep oportunistsin demektir bu. kendi çıkarın olmaksızın iyilik yapamıyorsun demektir. bu da sıkıntılı bir durum bence.

sınıfın kaybolmayacak olması ile bunun imkansıza yakın olması arasında fark var. dinamikleri beşeriyetin en başından beri aidiyet ve mülkiyet üzerine kurulmuş bir sosyal akışta (binlerce yıllık hem de) zaten sen içinde bulunduğun durumdan başka birşey kurgulayamazsın. balık için kara, insan için uzay neyse, sınıfsız toplum da iktisat için o'dur, uzaktan izlersin ama orada olmanın ne olduğuna dair hiçbir fikrin yoktur.

hem tut ki, dediğin doğru, başarma ihtimali yok diyelim. vaz geçelim mi bu idealden? bak ben komunist değilim, ve insanlığın kurtuluşa erdiği halinin bile sınıflı olacağını söylüyorum. ama nelere değer verdiğimizi neyin önemli neyin önemsiz olduğunu anlamamız adına o tip bir dönemden geçmemiz gerek. kötülüğün varlığı nasıl ki iyiliği tembelliğe sevketmemliyse, uğraşımızın ve ideallerimizin zıttının gerçek olma olasılığı da bizi caydırmamalı. çünkü hiçbirşeyin, o şey tecelli etmeden önce, gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini bilemezsin.

ha bi de, günümüz marx'ıyla muhafazid'in aynı anda haklı olma ihtimalini düşünemiyorsan, allah'ın ilk emrinide anlamamışsın demektir karşim. tabi burada marx'ı filozof ya da sosyolog olarak değil de sadece iktisatçı olarak almak lazım. yoksa diyalektik materyalizmdir, güç ilişkileri ve dinin fonksiyonudur derken ikisi bi noktada buluşmaz.

ama islam sosyalizmi denen şeyin ideal halini bi incelemeni isterim. batının idealine göre çok daha bize yakın bence. (ha, ben bi teknokrat ve acı bir sosyal darwinist olarak alayına comolokko diyorum o ayrı konu)