bende anlatmak istiyorum

gençlerbirliği seçme günleri yaklaştıkça bende ki heyecan artıyordu.ya yapamazsa oynayamazsam diye heyecanlanıyordum ve hocam sürekli benimle konuşarak sakinleştirmeye çalışıyordu. seçmelerin gününden 2 gün önce ankaraya gittik. hoca başkent öğretmenevinde yer ayarlamıştı (bilenler bilir gb tesisinin hemen yanında).gezme tozma konuşamalar son sözlerden sonra seçmelerin sabahına uyanmak üzere uyudum. seçmeler sabah 10 daydı. kalktık hafif bir kahvaltı ve ardından tesislere geçtik. hoca son 1-2 laftan sonra sana güveniyorum aslanım diyerek beni soyunma odasına gönderdi o zamanlar u-20 yada u-18 dünya şampiyonası vardı ve ben messiyi ilk o zaman görmüştüm spiker barcelonalı bu çocuk dediğinde neden oynamıyo acaba diye düşünürken aklıma hep onu izlediğim için ondan birçok harekette öğrenmiştim.ama her zaman zedane hayranıyımdır.hep idolüm o olmuştur. orada hemen 11 er kişiden 4 takım kurmuşlardı. maçımızı oynadık ve ertesi gün oynanacak öteki maçı beklemek üzere otele geçtik. hocamın görüşü kesinlikle seçileceğim üzerineydi çünkü hızlı olmamama rağmen ciddi anlamda top tekniğim paslarım şutlarım çok göze battığı için kesinlikle seçilmeliymişim. ertesi günkü maçta da önceki güne göre daha iyi perfonmans sergiledim ve bence de kesinlikle seçilecektim. maçlar bittikten sonra akşamüstü kazananları açıklayacaklarını söylediler.ben ve hocam emindik.o saat gelene kadar küçük bir gezintinin ardından kulübe gittik ve 3 kişinin arasında benimde ismim vardı ve gerçekten kendimi şanslı hissetmeye başlamıştım. çünkü ben kendimi şanssız, bahtsız ve ciddi anlamda sanki acı çekmesi için seçilmiş bir insan olarak görüyordum ve anlık bile olsa kendimi şanslı hissetmiştim o an gerçekten çoooook uzun bir süreden sonra mutluydum.ve hemen babamı arayıp mutlu haberi ona da verdik.