hikaye anlatcam piçler gelin yamacıma

(ivan tek elini çenesine zütürerek şaşkın bir halde) "Bize diyor baksana çapulcu dedi"
Fyodor ses tonunu yükseltmiş ve kendinden geçmişti
"Bu aptal ve iğrenç mahluklar her ne kadar beş para etmez birer memur parçası olsalar da o aptal beyinlerinden geçen…."
Fyodor’un uşağı uzun boylu, ılık bir kış gününde mum ışığıyla yolunu bulmaya çalışan bir gelincik çiçeğinin çekingen ve kararsız mizacını umarsız bir hareketle savuşturmuş bir küçük çocuk edasıyla kahramanlarımızı işaret edip sahneye çıkmalarını emreder. Fakat ses tonundaki ifade bir insanı değil bir köpeği çağırıyormuşçasına umarsız ve kararsızdır.
Kahramanlarımız sahneye çıktığında büyük bir uğultu duyuldu. Sahneye atılan yumurta ve domateslerden bu protestonun daha önceden planlanmış olduğu anlaşılıyordu. Fyodor ise dimdik duruyordu… Gözlerinin parlamasından yanaklarının mutluluktan kızarmasından, bu olaydan ne kadar memnun olduğu anlaşılıyordu. ivan ve Mihayloviç sinirlenmişlerdi… Her ne kadar soysuz olsalar da bu kadarını kaldıramıyorlardı… Bir şey bulmak istiyorlardı kahramanlarımız şu Fyodor u halkın önünde rezil edecek küçük bir ayrıntı sadece… Sahnede resmen sağa sola bakıp aranıyorlardı… Sahnede tek görebildikleri dimdik yürüyen Fyodor dur… Fyodor bu sırada iki kahramanımızın arasına sokulup iki eliyle enselerine bir şaplak attı;
"Ne o… Sahnede yiyecek bir şeyler mi arıyorsunuz çok mu açsınız hahahaha"
Tüm konuklar bu espriye katılarak gülerler… Fyodor sahnenin arkasında duran uşaklarına dönerek:
"Sevgili kölelerim şunlara yiyecek bir şeyler bulunuz yahu haha"