hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

volkan'la muhabbeti falan kesmiş olaya kilitlenmiştik,
dakika başı yaptığım gibi saatime baktım, 23:24.
yarım saat sonra mekân kapanıyor,
gibe gibe kalkacaklar,
derken dirseklerini masaya dayamış volkan birden geriye doğru gerilip omuzlarını dikleştirdi
-aha.
beklediğim an gelmişti,
hemen arkama döndüm,
adisyonu alıp kasaya doğru yöneldiler,
bize hiç bakmıyorlardı,
masayı olduğu gibi bırakıp kalktık bizde,
hesaplarını suat ödemişti, para üstü bekliyordu, zengin bini de dışarı çıkmış bekliyordu,
kasada arkasına geçtim, sıra bekliyorum!
-vay vay vay, suat beyler de burdaymış dedim,
-yine mi sen lan dedi,
sesi o yıllar önce cafe den dışarı çıktığımız anda sarfettiği -yürü lan kadar kararlı değildi,
bazı şeyler dengelenmişti artık, suat da temkinli olsa iyi olurdu!
ben capua şampiyonu gibiydim,
karşımda, benimle dövüşmemiş, resmen taşak geçmiş, bir yumrukta yere sermiş biri vardı,
ama öyle bir özgüvenim vardı ki o anda, yanındaki bin karışsa kavgaya volkan'a bekle, karışma sen izle diyecektim.
bizim adisyon da 42 tl yazıyordu,
50 tl yi bıraktım, para üstünü beklemeden attım kendimi dışarı,
suat'ı kaçıramazdım..