hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

özge ile bu konuşmalar, arada gelen bir telefon yüzünden kesilmişti,
aslında hiç bakasım yoktu telefona ama o an için hayatımın belki de en kritik konusu olduğundan açtım,
çiçekçiydi arayan,
-canan hanım diye biri kimden olduğunu sormuş bizim çocuğa, adını verince de kabul etmemiş!
yapma abi, telefonda gibme beni, zaten zütüm falafoş olmuş, bi güzel bişey söyle, dondum kaldım, bişey diyemedim
-alo, alo ordamısın?
deyip tepki alamayınca benden kapattı telefonu,
telefon hâlâ kulağımda, gözlerimin nemlendiğini hisettim,
dalıp gitti gözlerim, lan ben nasıl bir tak çukurundayım dedim,
yılmayacaktım tamam da,
önümdeki engel aşılır gibi değildi,
özge kendime getirmek için beni bişey olmamış gibi anlatmaya devam etmişti hain planını o esnada..