bende anlatmak istiyorum

tekrardan okul değişimi şehir değişimi derken aileden uzak okul okumak.ilk başlarda hazrodan uzak kalacağım için mutluydum fakat ilerleyen zamanlarda kimsenin ailenin anne ve babanın yerinde olamacayağını öğrenecektim. zaten sürekli şehir değiştirdiğimiz ve anne-babanın farklı memleketlerden olmasından dolayı. okullar kapanır kapanmaz 3 aylık yaz tatilinin 1.5 ayı ankarada,1.5 ayı ise somada geçiyordu. ankarada 2 hayırsız amca 1 hala ve dede babaanne vardı. halamın en küçük oğlu benle yaşıt olduğu için genelde ben o ve kardeşim takılırdık top mop oynardık genelde zaten. somada ise 1 tane dayı ve dede-anneanne vardı.o 1 tane dayı 100 amca 100 halaya eş değerdi benim gözümde. anne tarafının ilk torunu ben olduğum için orda el üstündeydim küçüklüğümden beri zaten 3.3-5 yaşına kadar somada kaldığım için o zamanlardan dedemle-anneannem ve dayımla aramızda gerçekten çok özel bir bağ vardı. dayımla oynadığımız oyunlar. bana aldığı oyuncaklar. çizdiği resimler benimle ilgilenmesi beni özel hissettirmişti küçükken ve yaz tatillerinde bunları yaşadığımı bildiğimden somaya giderken hiç tereddüt etmedim.7.sınıf açıldı ve kardeşim ve ben 13 eylül gama ilköğretim okuluna gidiyorduk.ben ciddi anlamda sorunlar yaşıyordum içine kapanmak kimseyle konuşmama okuldan eve evden okula derken tekrar pgibolojik desteğe devam ediyordum 1 sene boyunca devam etti bu destek.ben her geçen gün yavaş yavaş daha konuşkan ve sosyal olmaya çalışırken içim, kalbim,aklım ve gözlerim hala malum olaydaydı nereye baksam erdi sanki bana bakıyor gibi geliyordu.ilk dönemi 3-5 normal arkadaş edinmeyle tamamladıktan sonra tatil gelmişti ve aile gelemediği için biz onların yanına gidecektik kardeşim ve ben...