hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

telefonumun üzerine apar topar çıkıp polikliniğe geldiğinden hazırlanamamıştı filiz,
çok sık olmasa da gittiğimiz/bildiğimiz bir eğlence mekânında karar kıldık o akşamki kutlama için filiz lere giderken yolda,
giyinip inmesi yarım saati bulmuştu, ben de aşağıda arabada geçirdiğim günün hızını düşünüp sigara üstüne sigara yakıyordum,
şükür atlattık dedim, neden bilmem duraksadım birden, atlatmış mıydım gerçekten?
pesimist ruh halimi kendimi telkin ederek uzaklaştırdım çevremden,
ne olabilirdi ki?
özge'de telefonum yoktu,
bir daha, arabayla geçtiğim yolda başına bi iş gelmezse karşılaşmamız da benim aramama bağlıydı,
tam rahatlayacakken hande geldi aklıma,
ben o konuyu tamamen unutmuştum, en son evine bırakmıştım ve bir daha da konuşmamıştık,
sonra kaza olayı falan filan derken yoğunluktan başımdaki asıl büyük bela çıkıp gitmişti aklımdan.
telefonun rehberini açtım, "hande" de durdum,
arayıp nasıl olduğunu sorayım dedim, vazgeçtim sonra,
zaten taka sarmış bir durumda, şimdi telefonda böyle bir günün finalinde iyice tak olmasın herşey,
telefonu cebime koyarken filiz göründü apartmanın kapısında,
lacivert elbisesinin içinde prenses diana'nın gençliği gibiydi..