1. 51.
    +3
    tarih 27 mart beyler. erdiyle lojmanın bahçesinde top oynuyoruz kendimizce ikimizinde galatasaraylı olmasının verdiği avantaj ile de futbol muhabbetimizin tadına doyum olmuyordu. çocuk olsakta anlıyoruz futboldan amk. sonrasında canımızın sıkılmasıyla beraber kapıda nöbet tutan askerlerle muhabbet etmeye karar verdik ve onların yanına gittik.2 nöbetçi ve biz konuşuyoruz işte askerlikten falan onlarda memleketlerinde ki kızları anlatıyolarlar falan asker muhabbetine dönüyordu olay yani. yaklaşık 20-25 dakika muhabbet ettikten sonra lojmanın bulunduğu sokağın 2 tarafında da 2 adet siyah renkli camları falan filmli pick-up gördük oldukça dikkat çekiyorlardı ve asker abilerin şüphelendi ve bize hadi lojmanın içine girin dedi ve telsizden hemen 25 metre ötede ki kamelyada ki askerlere hazırlıklı olun çağrısı yaptılar.amk neden askeri dinlemezsin değil mi ? neden gitmezsin aklıma sokayım aklımın içine sokayım hemde. askerlere telsizle söylenen lafların ardından lojmanın sokağına inen ara sokaktanda 1 adet pick-up göründü.az çok anlamışsınızdır ne olacağını değil mi ? asker abiler bizi tekrar uyarmaya kalmadan silah sesleri duyulmuştu. hala o silah sesleri kulaklarımda çınlar hala o manzara gözümün önündedir. olay karşılıklı çatışmaya dönüşmüştü. bizde erdiyle kabak gibi tam ortada bekliyoruz hareket etmeden resmen taş kesilmiş vaziyette , işte o sırada içimden birşey beni ele geçirdi sanki ve erdiyi iki elle sarıp kenara doğru çekmeye çalışırken o kurşunlardan bir tanesi erdiye geldi canım gibi sevdiğim kardeşim gibi gördüğüm insana isabet etmişti o kurşun ve erdiyi kenara çektiğimde erdi kanlar içerisindeydi ben ise hep filmlerde izlediğim o sahneyi bire bir yaşıyordum tam olayın içinde sanki filmin başrolü gibiydim. sadece ağlıyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyordu kardeşim kollarımdaydı ve kanlar içindeydi ne yapacağımı bilemiyordum ... erdiinin o küçücük bedeni dayanamayacak gibiydi o anı unutamıyorum erdinin o halini hala unutamıyorum rüyalarımda görüyorum hala üstünden 8 sene geçmesine rağmen ben hala gözümün önünde aynı sahneleri izliyorum. çatışma çok uzun sürmedi ama yinede nöbet tutan 2 ve kamelyadan gelen 3 asker abiden 2 sininde şehit olamsına yetecek kadar uzundu beyler.4 asker ve erdi şehitti artık o küçük bedeni dayanamadı beyler.ve 13 yaşında bir çocukken iliklerimde artık ölümü yerleştirmiştim onun soğukluğu onun korkusu onun herşeyi artık içime işlemişti damarlarımda akan kanın içinde o vardı.. melahat teyzeydi erdinin annesinin adı ve adeta beni erdinin yerine koyarak sevdi uzun bir süre kardeşi ogün ise abisi yerine koydu beni bende elimden geldiğince abilik yapmaya çalıştım özbay amca babası ise yine eşi ve oğlunun yaptığı gibi beni sahiplendi o da... babamlar çok operasyona çıktılar yakalamak için ama yakalayamadılar.. geçenlerde 13 şehit verildi 1 ay önce biliyorsunuz işte o arazi de babamlar çok gezmiş neredeyse her dağa çıktıklarında o arazilerden geçmişler. haftanın 4 günü göremezdim babamı eve gelirdi 1 gün kalırdı tekrar 4 gün yok bazen 3 gün kalırdı yine giderdi ve ben o yaşlarda babasızda kalmıştım(sevgi bakımından)..
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster