hayat o kadar acımasızki piçler

@8 eyw panpa beyler hastalığımın sebebınıde az çok tahmın edebiliyorum benim peder memur anne ev hanımı 4 kardeşiz maddı durum önceden beri hep kötüydü herkez gezip tozarken para harcarken ben annemın gazeteye sardıgı ekmek arası peynırı yerdım okulda sımıt parası vermemek ıcın amk hatta onu yemek bile işkence olurdu kimse görmesin derdim utanırdım amk sessiz sakin bi çocuktum derslerım çok ıyıydı amk sadece ders çalısırdım bazen okulda binler gelir bana laf atardı duymazdan gelirdim amk bunları yaşaya yaşaya aşaglık kompleksı olustu bende kendımı herzaman noterdamın kamburu gibi hissettim bıyere girdigimde bişey söylemeye lafa girmeye utandım yanlış bişey söylerım benımle dalga geçerler falan diye hayatımda kimseye teklif edemedım hep arkadaslarımın vasıtasıyla amk lisede oruspunun bırı okulun en guzel kızıydı kızdan gözumu alamıyodum beyler