hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

pazartesi ilk işim çekoların (çalışma ekonomisi) ders progrdıbını bulmak oldu.
ilk dersleri akşam 6 da başlıyodu, bitiş saati hocanın inisiyatifindeydi.
saat 7 de gittim anfilerinin önüne,
blok dersmiş aq, 8,5'a kadar bekledim,
begümle bişeyler konuşarak kalabalığın içinden geliyordu,
begüm farketti ilk beni, benim yönüme doğru gülerek baktığını görünce filiz de döndü hemen, 2 gün sonra yine göz gözeydik işte.
-lan daylami, içsene 2 tane bira gelsene öyle dedim kendi kendime, kalbim sanki "giberim lan çıkarın beni burdan" diye zütünü yırtıyordu.
bana doğru yöneldiler, filiz "merhaba" dedi, 3 gün içinde 3. defa ölmüş oldum.
-merhaba dedim,
-nasılsın? dedi,
-ya bir özür borcum vardı size cuma dan, onun için geldim, sizi eve bırakmak hiç gelmedi aklımıza
gülümsedi,
-teşekkür ederim, düşünmüşsün ama, önemli değil, gerçekten.
yüzündeki gülümsemeyle ben orada erimiş asfalta karışmışım..
-alıkoymuyorum sizi dimi? işiniz yoksa bişeyler içsek?
-kusura bakma lütfen, arkadaşa sözümüz var, yarın görüşsek olur mu?
olmaz mı filizim, olmaz mı kalbimin merkezi..

işte o gün bugündür çok seviyorum ben filiz i,
evliliğe doğru da emin adımlarla gidiyoduk
ta ki bu hayatımı alt üst eden günü yaşayana dek..