hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

...

-özge hanım sizi istiyor dedi bana bakarak
istiyor ne dıbına kodum, istiyor ne, çağırıyor desene,
filiz in burnundan çıkan alevlerle sol kolumun ısındığını hissediyorum,
yavaş hareketlerle yerimden kalkarken filiz le göz göze gelmemeye çalıştım
çünkü bu "sen de gel" anldıbına da gelebilirdi, o kan fışkıran gözlerle zaten altüst olmuş dünyam iyice mahvolabilirdi,
yavaş adımlarla ilerlerken çaktırmadan sağıma soluma bakındım, gelmiyordu,
muayene odasına girdim,
-ya ne diyeceğ..
-sus bişey deme, bak şimdi, kız arkadaşım içerde, akreditif kursundan arkadaşımsın, iyiliğime karşılık bunu istiyorum sadece,
-tamam, gidiyo musun şimdi? dedi
-evet dedim,
-görüşür müyüz bi daha dedi?
başımızda dikilmiş hemşireye "iki dakka çık da şunun ağzına sıçayım" bakışını attım, anlayışlı hemşire kapıyı da kapattıktan sonra
-lan nasıl bi insansın sen, yanardağ gibi bırakıp gidiyon beni, sonra tesadüfen karşılaşıyoruz hâlâ bir daha görüşür müyüz diyosun dedim, arkamı döndüm
-lütfen dur! dedi
yüzünde acı ifadeleriyle yerinden doğrularak çantasını araladı, biraz kurcaladıktan sonra bir parça kağıt ve kalem çıkardı,
telefon numarasını yazdı,
-lütfen al bunu dedi
"hadi bi gibtir git" demem gerekirken, döndüm, gittim kağıdı aldım, cebime koydum, hiçbir şey demeden çıktım odadan..