0 beden oldum capsli

regl olduğumu sevgilime söylemedim. beni hiç umursamıyordu. hamileyim dedim. o da inanmadı. işler kırılma noktasına gelmişti. sonra benden ayrıldı. hayatımın en kötü gecesini geçirdim. salya sümük ağladım. kalbimde hiç öyle büyük bi sızı hissetmemiştim. birkaç ay sonra o kadar çok ısrar ettim ki güç bela barıştık. ama yürümedi. sonra tekrar barıştık, yine olmadı. arkadaş olalım dedik, yine olmadı. o kadar sevdiğim birinin beni artık sevmemesi beni çok üzüyordu. intihar etmek istiyordum. ama daha önce bu girişimde bulunmuştum ve beni kurtarmışlardı. annem ve babam bu durumun onları ne kadar üzdüğünü, bi daha böyle bir şey yaparsam üzüntüden öleceklerini söylemişlerdi. o yüzden tekrar böyle bir şey yapmak istemedim. mesela annem intihar etse benim de hayatımın bi anlamı kalmaz. bu nedenle hayatta kalmamın doğru olduğunu düşündüm. ama günlerim çok zor geçti.