anlatması güç bir hikaye anlatıyorum

cuma günü bizim mahallenin halk pazarı vardı panpalar. normal şartlarda pazarmış, düğünmüş bu tarz kalabalık yerlerden çok rahatsız oluyorum ama o gün ne hikmetse anneminde biraz ısrarı ile pazara gitmeye karar verdim. olay basitti aslında. annem bir şeyler alacak, bende onların bir kısmını taşıyacaktım.

pazarı dolaşmaya başladık. öyle pek zengin bir aile olmamamızdan ötürü ucuzluk arıyorduk. doğal olarak pazarda bir iki tur atmamız gerekiyordu. ilk turda ne nerede ne kadar diye bakıyorduk, daha sonra en ucuz yere karar verip 2. turda alışveriş yapıyorduk.

keşifi tamamlamış, alışverişe geçmişken, bir peynirci tezgahının önünde durduk. annem az peynir alacağım dedi. ben elimdekileri yere bırakıp annemi beklemeye başladım. bir taraftanda sağa sola bakıyordum ki onu gördüm. yaklaşık 20 gündür rüyalarım dışında göremediğim onu, soyadımı vermek istediğim onu, insanlar içinde tekleşmeye başlayan onu.

sevincim kısa sürdü panpalar, yanında bizim okuldan tanıdığım, bizden bir yaş büyük ve şu zamanda dahi sevmediğim bin cansel i gördüm. çok garipti amk. cansel kim benim sultanım kim, bunların birbiri ile ne alakası vardı? o sırada esra beni fark etti. gözgöze geldik ve ben sert bir biçimde gözümü ondan kaçırdım.
net olarak bir şey bilmiyordum ama canım çok sıkılmıştı panpalar.
o ruh haliyle eve nasıl gittiğimizi hiç hatırlayamıyorum...