bi gün sefaköyden bindim metrobüse

avcılar'a kızla buluşmaya gidiyorum metrobüsü bilirsiniz amk akşam saatleri anasının amı gibi kalabalık,her tarafım hatun dolu ama zerre bakacak halim yok, düşecem, zor dengede duruyorum, hiçbi yere tutunmadan etraftaki hatunlara dayaya dayaya gidiyorum artık.
ineceğim durağa kadar kazasız belasız geldik. ben de rahatlayınca saldım, artık inecem derken bi ani fren yaptı dıbına kodumun şoförü, yandaki hatuna kafa kafaya çarpıştık ! tam dönüyorum o kalabalıkta kıza doğru pardon dicem, kız da zaten "evet ya ani frenden şey oldu" der gibi affedici bakarken bi fren daha yaptı.
bu sefer direk önden kafayı koydum kıza. artık affedilecek tarafı olmadığından kalabalığı aholeeeleeehooooyyy diye yararak indim durakta. koşarak çalıların arkasına atlayıp saklandım.