anlatması güç bir hikaye anlatıyorum

o zamanlar seçimler ileri demokrasi ile yapılırdı panpalar.
adaylar arkalarını döner, seçmenler seçecekleri adaylara parmak atar, şey parmak kaldırır ve seçerdi. sonrası kavga değildi. herkes ertesi ders seçimi unuturdu. güzeldi o zamanlar.

arkamızı döndük panpalar. ben yan yan esrayı kesmeye çalışıyorum ama o hiç bakmıyor. bu arada aynur reyiz oylamaya başladı. o kız 6 oy alınca dayanamayıp sesli güldüm. o sırada esra bana yan yan baktı ama ben ona bakmaya cesaret edemedim. sonra esra 16 oy aldı sevindim. sıra bana gelmişti ki hala anlam veremmediğim şekkilde bana 18 oy çıktı. çok garip lan. sınıfınızda ki bir yabanı neden başkan seçersiniz ki. bilmem belki de aynur reyizin beni aday yapması arkadaşlarr gözünde önemli idi ve seçtiler. her şeyin bir sebebi vardır panpalar demek ki öyle olması gerekiyordu. hasılı ben başkan, sultanım yardımcım olmuştu.
(bu arada toplam oy sayısı ilginç)

aynur reyiz bizim oylamanın resmi sonuçlarını ilan etti ve artık başkan yardımcı ilişkimiz başlamıştı. ve işte o an panpalar, hani çölde susamış, seraplar görür haldesinizdir ve bir anda bir araba belirir. buz gibi damacana su vardır içinde ve kana kana içersiniz. esra beni tebrik için elini uzatırken o bir damacana su, bende o ölümüne susayan adam idim. o suydu, sıradan suda değil, ölümsüzlük suyu gibiydi ve ben ona kanıyordum. eli elime, teni tenime değmiş ve beni şereflendirmişti. artık değerlenmiştim. çünkü o bana dokunmuştu. o mutluluğu anlatamam panpalar.

yerimize oturduk ama benim ayaklarım yerden kesilmiş gibiydi ve ben aşkın dünyevi bir şey olmadığı ilk o an anladım panpalar.