evde civciv beslemek

Evde civciv beslemek çok zor hatta imkansız bi olaydır. Bahçeli ev olacak mecburen. Yoksa ölürler. Küçükken yaptığımız olaydır. Bazıları büyüyüncede yapıyor çocuk ruhlular.Ama çok güzel oluyor onların cik cik demeleri çok güzel oluyor.Çok güzel bi anısı var. Fakat bi yandanda üzülüyorum. Anlatında görürsünüz.8 yaşındayken arkdaştan 2 civciv hediye gelmişti. Daha önceden 2-3 kez daha böyle 2 civciv alıp beslemeye çalışmıştık hemen ölmüşlerdi.Ama bu kadar çok koymadı. Arkadaştan hediye gelen civcivler o kadar bereketli çıktıki ölmediler. Hergün bahçeye çıktıgımda civcivleri tutmaya çalışırdım. Kaçarlardı.Kömürlüğe girerdi kurnazlar ama kömürlüğe kağıt sıkıştırınca hiç bi halt yiyemediler :D tutar severdim.Çok şirinlerdi. Onları kovalardım bilerek tutmak değildi amacım oyun oynardım ne günlerdi ya.Yaklaşık 3 ay kadar besledik civcivleri.O kadar ama o kadar çok alıştımki onlara. Babam geldi ikisinide kesti gözümün önünde. Hani kafaları kopunca dahada koşarlarya o zaman bittim. Ağlamaya sızlamaya başladım çok kötüydü :( ama babam kesti akşam bişirdi yedi.Ben yiyemedim. Nasıl yiyim? onlar canımdı cicimdi.Bi tanemdi.Çok güzellerdi ve çok güzelde bi anıları var civcivlerin benim çapımda.Şimdi muhabbet kuşu besliyorum. inşallah onunda güzel anısı olur aldığımız daha 3 hafta oldugu için pek icraat yok. inşallah sonuda böyle hüzünlü olmaz.