beyler çin izlenimlerimi anlatıyorum

neyse, bakmaya doyamadan işimiz bitti çıktık.

dönüş yolunda metro geldiğimden beri gördüğüm en kalabalık halindeydi. o kadar insan nasıl sığıyor çözemedim. zor zar hostele döndük.

gabi bu arada ulan ailenden iste para işte nolcak falan diyor, yarın öbürgün gidecek diye hala beni dert ediyor.. ailemin dünyadan haberi yok. ne telaşlandırmak istiyorum ne de gene dönüp dolaşıp onlardan para istemek.

günlük rutin konuşmalarımı yaptım onlarla hostele geldikten sonra, her şey iyi gidiyor, firma süper vs.

telefon olayı bitince sordu babanla konuştun mu diye. konuştum dedim gabi. anlattın mı olayları dedi.

anlattım dedim, pazartesi gönderecekler para.

bari bıraksın dert etmeyi. sonra neşesi yerine geldi zaten çok şükür.