ibretlik askerlik hikayemi anlatıyorum

beni tanıdığını herhalinden belliydi.ama belli etmiyordu.i̇lk iş günün nasıldı ... dedi ? ne diyeceğimi şaşırdım.i̇yiydi iyiydi na.. diyordum ki sözümü kesti. sanırım oda bu işlerin içersindeydi. nahil dememe mani olmasıda bunun getirisiydi. belki burada onu ahmet, mehmet diye biliyorlardı. bunu benim dışımda herkesin bildiği kesindi.i̇şte şimdi işler taka sarmıştı. nahile ne olmuştu ? sanırım polisti. polis bir aileden de geldiğini hesaba katarsak ve çocukluğundan beri polis olacağım, olacağım deyip kafamızı gibtiği günleride düşünürsek... yalnız ufak bir sorunumuz var dedi.i̇şte sıçtığım an bu andı. ecel terleri dökmek buydu. artık hiçbirşey düşünemiyordum. daha fazla bekletmeden o cümleyi kurdu. sizin performansınızı beğenmedik. şirketimizin kriterlerine uymuyorsunuz. kusura bakmayın diyerek yol verdi. ciddi ciddi yol verdi. buda neyin nesiydi. oysa ben sorgu odaları, işkenceler suçsuz yere ömür boyu yargılanmalar bekliyordum. gerçi nahilden en fazla ne kadar kaçabilirdim ki... ne işler karıştırdığımı kimin adına çalıştığımı öğrenmek için gitmeme müsade etmişti... i̇şte artık işler çıkılmaz bir hal almıştı. artık av bendim. avcı ise herke