eğer bir tanrı varsa

din olgusu insanların inanma ihtiyacına karşılık ortaya çıkmıştır. binlerce yıl öncesinden günümüze kadar insanoğlu hep bişeylere inanma ihtiyacı duymuştur. bu insanoğlunun doğasında kaçınılmazdır ancak inanılan "şey"in öncelikle var olduğunun temel, sağlam taşlar üzerine dayandırılması gerekir. bugun, islamiyette, hristiyanlıkta, yahudilikte, musevilikte, budistlikte inanılan şeyin günümüze bir yansıması var mı, onu bilmek gerekir. zira islamiyette; en eski kur'an emeviler döneminden kalmadır. emevilerin arapların üstünlüğü üzerine politika izlendiği bilinmektedir. dolayısıyla kuranın bu doğrultuda değiştirilmesi muhtemeldir. bugun ben çıkıp desem ki bana tanrıdan mektup geldi diye, bana deli dersiniz, inanmazsınız. ama benim etrafımda bana inanan bikaç kişi olsa, aklınızda şüphe oluşur. "acaba olaiblir mi?" diye. ve bugun sizin deli saçması dediğiniz şey yüzyıllar sonra belki de bir din olarak kabul görecektir. ve bana göre de bütün dinlerin çıkış noktası tam olarak da budur.
hristiyanlıkta; isa'nın 12 inananı varmış. çarmıha gerilmiş. şimdi kaç inanaı var? az önceki tezimi doğrular mı bu? ayrıca kaç incil var? hepsi birilerinin kendi menfaatleri için değiştirdiği değil midir?
yahudilikte; onların kutsal kitabının orjinalinin var olduğunu kabul edebilir misiniz? ya da budizm de böyle birşey olduğunu?
görüldüğü üzere hiç bir dinin asıl kaynağı yoktur ortada şuan. körü körüne tam manasıyla sorgulamadan inanmak da deli saçmasıdır.
saygılar.

edit: buraya kadar efendi gibi yazdım ama şimdi eksileyen o huur çoccuu şakirt şuna bi cevap versin sonra konuşsun amk.