beyler önemli şeyler söylicem capssiz

aslında büyük vicdan azapları içerisindeyim.. bi sevgilim var. uzun zamandan sonra değer verdiğim düşünüp kafa patlattığım ve mutlu olduğum biri. . uzun zaman önce değer verdiğim düşünüp kafa patlattığım ve hayatımı giben birinden sonra, uzun zaman sonra gelen biri.. ama beni ve vicdanımı asıl rahatsız edenler, bu iki insan arasında kalan ve ne kadar her birine ayrı ayrı huurçocukluğu yapsam da aslında her türlü saygıyı hak eden insanlar..

gecenin bi körü içlerinden biri geldi aklıma. seviyodu beni lan.. baya seviyodu.. bi beklentisi de yoktu benden .. hiç olmadı.. sadece sevdi beni öyle.. her şeyini verdi yapabiliceğinden fazlasını yaptı benim için.. ben de zütelek gibi olmucaanı bile bile o ne sunduysa kabul ettim. . sonra çıktım karşısına olmucak dedim . olmaz. sevemiyorum seni sevemicem. sevişmek ayrı ama sevemiyorum işte napayım ? öyle bi ağladı ki, yani öyle güzel ağladı ki, en ağır hakareti etse bu kadar dokunmazdı bana sanırım.. sonra seviyorum dedi sevicemde ama olmayacak biliyorum ve ben gidiyorum . dedim ki böyle gitme. daha çok vicdan azabına sokma beni. yaa bağır çağır küfret tokat at üstüme falan yürü kafamda vazo kır ne bilim en azından bi bela oku... yapmadı lan. hiç birini yapmadı amk. çıktı gitti. daha da ne o aradı ne ben.. arasamda bişi değişiceği yoktu zaten, dediğim gibi sevmiyodum, sevemezdim, sevemedim.

şimdi bunları neden yazdım dimi ? ben de bilmiyorum aslında. dediğim gibi şuan gayet mutlu bi ilişki içerisindeyim ve gerçekten seviyorum gerçekten değer veriyorum ve değer görüyorum.. ama gel gelelim işte sabahın 6 sında vicdanın çıkıyo karşına " be dıbına koduğum sen ne gibim adamsın lan " diyo.. haklısın abi diyosun. üzülüyosun.

tamam şimdi bana hepiniz sövün amk.. napiyim bi yerlere yazmam lazımdı bunları.. tutamadım amk.