tsk ya saldırıldıkça terör bitmez

1983-84 senesinde ing öğretmeni olan babam yedek tank subayı olarak yaptığı askerliği sırasında bazı izlenimlerini anlatır durur.
evini erlere taşıtan alay komutanının utanmadan birde nöbetçi subayı başlarına diktiğini(babamı) ne için , erler kaçmasın işten kaytarmasınlar diye.
cuma günleri rütbelilerin camiye son an gelip namaz bitiminde ortadan kaybolması ( üst komutanlar görmesin , gammazlamasınlar diye) gizli gizli cuma namazlarını kılıp , dikkat çekmemek için uğraştıklarını.(teğmenlerin ve üsteğmenlerin , albaylar görmesin diye kaçamak cumaya gitmeleri)
komutanları gecenin bir saati nöbeti olan babamı çağırıp zorla kağıt oynatması (saatlerce) sonra o komutanların kantinde satılan malzemeleri umarsızca yemelerini gördüğünden bahseder babam, tek kuruş para ödemeden.
askeri lokantalardan bahseder babam, der üst rütbeliler cümbür cemaat tüm ailesini alır her gece bu ucuz lokantalarda yerler. evlerinde adam gibi yemek pişmez. aldıkları onca maaş neye gider oda bilinmez.
aklıma gelmeyen akıl almayan dolu yolsuzluk , iş güzarlık , görevi kötüye kullanma vb...
bütün bunlardan sonra hala utanmadan halkın askere ne yüzle güvenmesini beklersinizki(asker dediğim o erler değil , komutanlar)