hikayemi anlatıyor ve sözlüğü bırakıyorum

artık gözlerine rahatça bakamıyor muhabbet edemiyordum. birkaç gün devam eden bu ızdıraplı günlerin ardından bir sabah onunla sınıfta tek kaldık. henüz okula kimse gelmemişti. arkasını döndü ve sen yazdın değil mi diye sordu. artık çaresizce ve utangaç bir tavırda e evet diyerek gülümsedim.o an tüm zaman durmuştu sanki. çok güzel olmuş çok teşekkür ederim kurtis dedim ve gözlerimin içine baktı. ben o an dünyadan soyutlanıp başka diyarlara doğru çoktan yol almıştım. hayalde gibiydim. gözlerine takılı kaldım ve birşey diyemedim. sanki birisi konuşmama engel oluyor ağzımı kapatıyordu. ah içimdekileri anlatabilsem neler söyleyecektim ona. ama biraz sonra sınıfa gelenler tüm büyüyü bozdu hayat normale döndü. bana bir kez daha gülümseyerek önüne döndü..