hayat hikayemi anlatmak isterim

Size hayat hikayemi anlatacağım lütfen alaycı ve küfürlü yorumlar yazmayınız.

Birkaç gündür düşünüyorum yazsammı acaba diye ve kararımı verdim.Okurken şu şarkıları dinleyebilirsiniz.
http://vimeo.com/26931394
http://www.youtube.com/watch?v=gmzTFVlES_I

5 Yaşındayken hep şu 2 sene hemen geçse de okula gitsem diye heyecanlıyordum.Abim benden 1 yaş büyük olduğu için o önceden başladı okula ve onu kıskanıyordum.6. yaşıma girdim.Okuma yazmayı söktüm sökecem.O kadar çok istiyorum ki okul başlamadan öğrenmeye başlamıştım.Vee 7 yaşıma girdim.Okula başladım herşey o kadar toz pembe ve güzeldi ki. Özel Pınar ilköğretime gönderdi ailem abim orda olduğu için.Bir hocamız vardı ozamanlar 35 yaşındaydı galiba şimdiye ölmüştür gebermiştir inşallah.Neyse işte hergün sevinçli sevinçli okula gidiyordum sonra bir gün hoca bana bir soru sordu toplama işlemiydi galiba ben onu çıkarma işlemi sanıp cevabı söyledim kadın bir de dişlekti konuşurken tükürürdü bana bağırdı körmüsün diye.Çok korkmuştum ve durumu anlattım kadın dinlemedi bile.Sonra bu olayı düşündüm durdum sonra her geçen gün sanki bana takmış gibiydi.Sonra bir gün bir soru daha sormuştu gene bilemedim bana tokat attı.inanabiliyormusunuz sınıfta kimseye bağırmadı ve tokat atmadı.Ama bana tokat attı ve bağırdı.Sınıfta galiba babası önemli bir işte olmayan bir tek ben vardım ondan benden korkmuyordu galiba.Çünkü babası parti başkanı olan milletvekili olan para babaları felan vardı.işte çok şaşırmıştım ben annemden babamdan dayak yemedim ama okulda hocam bana tokat attı diye düşünüp durdum.Çocuk olduğum için şöyle bir kanıya vardım galiba ben bir suç işledim bu kötü bişi çünkü bir çocuga kızılırsa cocuk yanlış birşey yapmış demektir dedim.Anneme babama söylemedim bu durumu.Sonra her geçen gün daha fazla hakaret etmeye başladı hoca.Veli toplantısında yavşak yavşak beni severmiş gibi davranırdı.içime attım bu olanları sonra başka bir arkadaşın yanağına yavaşca vurdu çocuk ağladı çıktı gitti sınıftan.Sonraki gün babası hocaya kızmış bağırmış seni okuldan attırırm diye.Hoca geldi arkadaşımdan özür diledi aynen şu sözleri söyledi çok iyi hatırlıyorum Hoca:" oğlum ben sana tokatmı attım sadece dokundum acımamıştır ki " Arkadaşım:Bana bildiğin vurdun bida yaparsan gününü görürsün. dedi.Ben tabi ah salak kafam bu olay durumundan sonra bile ders çıkarıp aileme söylemedim.Sonra hoca bunun acısını benden çıkardı.ben artık dersten iyice soğudum hiç birşey yapmıyordum ödev yapmayı bıraktım, sınıftakiler beni ezmeye başladı hoca bi yandan arkadaşları bi yandan.Ailem , oğlum sen böyle değildin noldu sana derdiler.Ben de dersleri sevmiyorum nefret ediyorum okuldan derdim.
3.sınıfa kadar pınarda kaldım.4-5-6 A.ilköğretimde okudum ordada çok dayak yedim ve ezildim.
Geldim 7.sınıfa .Okulumun olduğu semte taşınmıştık.Zengin bir muhit.insanları kaliteli olan bir yerdi.Tabi ben 4-5-6. sınıftayken örnek öğrenci seçilirdim.Her zaman gömleğimi boğazıma kadar iliklerdim kıravatı çekerdim gömlek hep içimde.BU okulda hiç kimse böyle değildi kendimi çok garip hissetmiştim.Sonra uzun eşek oynamaya davet ettiler beni ve bir kız gelip "ay bune hal ya çekmişsin kravatı ta boynuna kadar çıkar kravatı, 3 düğme aç gömleğini çıkar dışına birazda indir şu pantolonu bune böyle" dedi.Şaşırdım galiba bunların tarzı bu.Sonra hah işte tam oldun mükemmel görünüyorsun dedi.Oyuna devam ettik.Dersler tabi her zaman ki gibi kötü hiç birşey bilmiyorum.7ve8.sınıftayken güzel vakit geçirdim ilk defa gerçek bir arkadaş edindim bana saygı duyan birileri.

Lise 1 e kadar içime kapanık bir çocuk oldum.Derslerim hep 1 di içime kapanık olduğum için hep sessiz dururdum bu yüzden hocalar sessiz durduğum için beni geçirirlerdi.Geldi Lise 1 .
ilk dönem karnemde 10 tane 0 .Babam dedi seni özele alalım yoksa kalıcaksın.Hani eski okulum pınar koleji işte onun lisesine gittik babamın tanıdığı öğretmenler felan vardı.Babam dedi böyle böyle kayıt yaptırmak istiyoruz 2.döneme.Adam olmaz dedi gibtiri bastılar.Sonra 10 okul gezdik hiç biri almadı taa ki 11. tercimiz olan okula gidene kadar.(Ad vermiyorum)
Dediler alırız tabiki dediler ama derslerini düzeltmeli dediler ve okulun yurdunda kalacak yoksa almayız dediler.babam tamam dedi.Ben 10 yaşımdan beri bilgisayar bağımlılığım var.Anti sosyal bir insanım ve yurtta kalacam.Korkmaya başladım.Okul geldi çattı.Yurda gittim eşyalarımı yerleştirdim.Sonra galiba yurd güzel bişi eğlencelidir diye kendimi teselli ettim.Sonra 1 ay geçti sürekli içimde bir sinir.. Bilgisayara oturmalıydım bağımlı olduğumdan dolayı dürtülerim acayip şekilde azdı.Delirecek dereceye geldim.Sonra odadakiler beni ezmeye başladılar.Git şunu getir bunu yap şunu yap.Yapmayıncada hayatımı zehir ediyorlardı.Ben iyice hayattan soğudum.Dersler taktan taktan notlar taktan.Her sene bütünlemeye girerdim.Yurt dolabımı patlatıp yiyecekelrimi alırlardı daha neler neler.
Lise 1 bitti babama dedim lise 2 de yurtta kalmak istemiyorum dedim ilk karşı çıktı sonra peki dedi.
Lise 2-3-4 aynı hayatım hep aynı.Ygs'yi geçemedim tekrar hazırlanıyorum.

Bu anlattıklarımı daha önce kimseye anlatmadım ailem arkadaşlarım ve beni tanıyan herkes mutlu biri olduğumu sanıyor.Bir gün dersteyken daldım düşünüyorum hayatım neden böyle kötü diye arkadaşım dedi lan beni duymuyonmu felan bende bişi düşünüyordum dedim ve bana dedi ki "(alaycı bir şekilde) ne düşünüyorsun ki ne düşünebilirsin ki ?" dedi.Anne babası ayrı ve bazen işe gidiyor ya, hayata atıldığını sanıyor oysaki zenginlik içinde yüzüyor ve arkadaş çevresi çok.Beni mal mal mutlu gezen hayyatta bir sorumululuğu olmayan biri olarak görüyorlar çünkü.
Herzaman nazik güler yüzlü davrandım bu mutluluğum sadece maskem.içimde öyle bir nefret varki birini bile öldürebilirim.

Hayat güzel?
Tikim var 5.sınıftan beri , kafamı titretirim burnumu çekip dururum.Ailem ilgi çekmek için yaptığımı sanıyor halen, ama istem dışı oluyor ve toplum içine çıkamıyorum bazen.Sigara almak için çıktığım olur.Yoksa sosyal yaşantım yok.
4.Yaşımdan beri mide hastalığım var.
Ülser - Gastrit (Baharatlı şeyler , Cips , Meyve suyu , asitli içecekler , çikolata , meyve , limon yani abur cubur felan yemem yasak doktor ölene kadar yemiceksin dedi tabi böyle söylemedi ama çokta şeyimde hergün yiyorum!)
Simetri hastalığım var
paranoyaklık
anti sosyallik yani obsesif kompulsuf

Pskologa zütürmüşlerdi beni derslerim kötü diye.Tabi bu anlattıklarımı hiç kimseye anlatmadım pskologa bile çünkü muallakler aramızda kalacak diyor anlattıktan sonra gidip aileye söylüyorlar.Bazı testler yaptılar.Anti Depresan verdiler ProzaQ tikimi çok az geçirdi gibi hissettim yada plasebo etkisiydi bilemiyorum.Lise 1 de sigaraya başladım ilk başta zevk içindi sonra tikimi giderdiğini hissettim.Halen içiyorum.
Hayatım boyunca 2 kişiyle çıktım.Lise 3 te ilk defa biriyle çıkmıştım.Oda en çok güvendiğim tek arkadaşım beni zorlayarak artık normalleş biriyle çık demişti o ayarladı.2 hafta çıktık ben tabi insanlara yakın olamıyorum herzaman köşeme çekilme hissi var yanlız olmak istiyorum dayanamadım ayrıldım.Bu durum 2.çıktığım kızdada olmuştu.Oysakı onu çok sevmiştim ve halen seviyorum.
Bu aralar lustral kullanıyorum babam 1 sene önce saklamıştı(anti depresan kullanmamı istemiyor intihara meğillilik yaptıgğını söylüyor halbuki geçiriyor bu ilaç.) çünkü intihar etme dürtüsü geri geldi.5.Sınıftan beri intihar etme dürtüsüyle yaşıyorum.Eğer inançsız olsaydım çoktan intihar etmiştim.Geceleri ağlıyorum ben neden normal bir yaşantı süremedim.Bütün bunların başı ilk okulda hocamın beni ezip dövmesimiydi bilmiyorum.

18 yaşıma geldim. bildiğim şeyler ; Okuma Yazma , Toplama Çıkarma Çarpma Bölme , Çarpım tablosu.Geleceğim pek iç açıcı değil.

Hayatımda hiç bir şekilde birine zarar vermedim , kavga etmedim , her zaman nazik davrandım , yardımsever oldum .Bu iyilik yap iyilik bul felsefesi bende işe yaramıyor açıkcası.Bazen o kadar yardımsever oluyorum ki insanlar bana bir garip bakıyor bir şüpheli bakıyor.Bu yardımseverliğin altında birşey yatıyor gibisinden.

Hayat ne güzel değil mi ?

Not:Daha çok kötü olaylar yaşadım fakat çok uzun olur okumazsınız diye yazmak istemedim.