1. 1.
    +2
    öldürmemek oldu.

    17 yaşındayken bunu yapmama ramak kalmıştı. dayak, küfür, işkencenin haddi hesabı olmadı büyürken. bardağı taşıran son damlayı da hatırlıyorum. 12 yaşındaki kızkardeşimin üstüne ketçap boşaltıyordu çünkü kardeşim iç çamaşırlarını kirletiyordu( adet kanı ). mutfaktan bıçağı alıp karşına dikildim ve bir daha kardeşime dokunursa boğazını parçalayacağımı söyledim en sakin ses tonum ile. benim bu hareketimden sonra durdu. bir hafta sonra evden kaçtım kızkardeşimle.

    işte orada babamı öldürmeye çok ama çok yaklaşmıştım. kesinlikle bıçaklayacaktım onu. bir şerefsiz eksilirdi bu dünyadan.
    ···
   tümünü göster