bu başlığa hayatı hakkında kim ne yazarsa

@5 haklı.

aklıma gelmişken şunuda yazayım.

üni 1 de bahar dönemi. kuzenim bi akşam aradı kan grubumu sordu. a+ dedim iyi yarın hastaneye gidiyoruz arkadaşın babası kalp ameliyatı oalcak kan lazımmış dedi. tamam gideriz dedim. sabah oldu gitti hastaneye bi baktım arkadaşı kızmış ben erkek olarak düşünmüştüm. neyse verdik kanı. arkadaşı illede gelin evde yemek yiyelim diye ısrar etti iyiy olur dedik. gittik. kız baya yakın davrranıyodu bana. zaten kuzenim ve kız arkadaşı tahmişn etmişler böle işi olcanı yani tezgahı kurmuşlar. sonuçta 2 haftanın ardından sevgili olduk. ilk zamnlar iyiydi. sonraları çok kapris yapmaya başladı. herşeye muhalefet. hep alltan aldım ne derse he dedim. elini bile tutturmadı çoğu zman. sessiz kaldım.en sonunda bıraktı benibi daha mesaj atma dedi.o kadar yüreksizdiki mesajla söyledi ayrılmak istediğini. o mesaj üzerine tamam bile demedim mesaj atarak. hala mesajlarını saklıyorum. aradan 7-8 ay geçti bu dönmek istiyormuş bana. hatta msne gelirmisin acil diye mesaj attı. açtım msni yavşıyordu yok pişmanım yok bidaha olmıcak söz falan filan. bende bilmiyorum diyip çıktım. nedenmi bilmiyorum dedim. çünkü sevgilliyken demediği kadar güzel sözler etmişti. sevgiliyken doru dürüst canım cicim demeyen kız şimdi aşkım kuzum diyordu. 1 hafta soınra doğum gününde mesaj attım hediyen hazır diye. kalbmin anahtarını veriyorum bununda yedeği yok diyer. ama olmadı 2 hafta sonra yine ayrıldık.

olmayınca olmuyo. biliyorum oda seviyordu ama uyuşamadık. mutluluğu bulduğunuzda bırakmayın.